Doğru bildiklerimizi söylemekten korkar olduk nicedir. Zorbalıklarla silikleştirilmeye çalışılan bir aykırılık içine sürüklenişimiz, elden ne gelir ki hayıflanmalarına eşlik ediyor adeta. En azından farkında olmak lazım, koyuvermekten daha onurlu bir hal bu. İkilemler arasından ille de seçim yapmak lazım yoksa sürüklenişin hızı bizleri de koparacak dallarımızdan.
Etiketleme furyasından nasibini alan yüzlerce değerli insana olan saygıdan çocuklara ezberi değil, mantık yürütmeyi öğretmek, en azından içine düşecek birkaç ikilemleri olmasını sağlamak lazım yoksa robot vücutlarıyla birer birer yok olup, şeffaf birer gölgeye dönüşecekler.
Herşeyden önce iyi, erdemli ve ahlaklı bir insan olmak ne demek onu öğrenmeliler. İnandıklarını özgürce yaşayabilmeleri ve akıntının birer parçası olmamaları için ben'leriyle tanışmaları gerektiğini de bilmeliler. Herbirinin kendi istekleri için savaşabilecek güçte olduğunu, sıfatların insanları olduğundan daha değerli yapmadığını kanıksamalılar. Neden diye sorabilmeyi, olaylar arasında ilişki kurabilmeyi, karşıt görüşlere de saygı duyabilmeyi başarabilmeliler.
Aslında yola çok basit bir ifadeyle başlamak oldukça doğru bir adım olurdu; 'Kendine yapılmasını istemediğini, başkalarına da yapma!'.
